Bzyknij słownik, wyjdzie Ci to na lepsze

tumbs dzięki za rade było super

Palenie przez smoki trupów to tradycja Targeryenów, a zwyczaje innych rodów w Westeros są inne. Nikt nie ma tego zwyczaju poza nimi i zwykle się zakopuje zmarłych, ale są też wyjątki. Tully'owie z Riverrun wysyłają martwych bliskich na łodzi, a potem ją podpalają, by ciało wpadło do rzeki. Greyjowie topią swoich zmarłych w zgodzie z zasadami Utopionego Boga, zsuwając ciała do wody, tak samo jak Velarionowie, wiele rodów też miało zwyczaj zakopywania bliskich w ich rodzinnych stronach i przenoszono tam ciała.
Oraz nie używano by smoka, by spalić zwykłych ludzi, a Rheynyra miała do tego dużo służby, tym bardziej, że Erryk Cargyll był jej zaufanym rycerzem, więc mogła stracić trochę czasu czekając aż wykopią dla niego dobry grób.

Ciekawa jest scena, gdy Aegon raz mówi swoim nowym strażnikom, że przyrzekali nie uprawiać seksu (ale głupia zasada... ) i ma zmartwioną minę i jest raczej zdziwiony, że nie chcą spełnić obietnic, a potem idzie z nimi do burdelu (i skąd wiedział, że dziewczyna Aemonda będzie dobrym wyborem na czyjś pierwszy raz? To jakiś wątek tego, że Aegon nadal chce upokarzać Aemonda, jak w dzieciństwie) i byłoby spoko, gdyby zrobili z tego motyw, że Aegon zmienił zdanie, by pokazać swoim strażnikom, że jest po ich stronie i że się ich nie boi, a robił to, bo tak naprawdę obawia się zdrady i chciał, by się zaprzyjaźnili, by była mniejsza szansa, że przejdą na stronę jego siostry Rheynyry.

Rheynyra zachowuje się tu najrozsądniej, bo odsyła dzieci w bezpieczne miejsce, a Aegon, Helena i Aemond nic w tym odcinku za bardzo nie robili, ale ciekawi mnie jak będą działać, gdy zaczną się krwawsze fragmenty konfliktu. I Alicent jest okropna, gdy upiera się, że Viserys wybrał Aegona, a nie Rheynyrę. W książce zwyczajnie kradnie jej tron i nie udaje, że zmieniono wolę króla, może tutaj też się dowiemy, że jest świadoma, że zwyczajnie przejęła koronę dziedziczki? W książce też panicznie bała się Rheynyry, miały długą historię docinków i wspólnej niechęci i nienawiści i obawiała się, że ta zabije jej potomstwo, gdy przejmie tron, by go zabezpieczyć, a w serialu nie było takiego motywu, że Allicent boi się Rheynyry przez jej bezpośrednie działania, tylko przez paranoję. Jest tylko jeden fragment, gdy mówi Aegonowi, że Rheynyra jest niebezpieczna i że ma starać się zdobyć tron.

W serialu też Rheynyra i Allicent czasami miały dobre chwile, nawet w czasie ich sporu i walki o stołek, więc strach Allicent jest bardziej przejęciem poglądów jej ojca, a nie reakcją na działania Rheynyry. Byłoby fajnie, gdyby trochę rozwinęli psychikę Alicent, bo póki co to jest irytująca, gdy upiera się, że Aegon został następcą w ostatniej godzinie życia Viserysa. Szkoda, że w tym odcinku było mało Aemonda i Heleny, ale na szczęście mają o wiele więcej czasu w fabule niż w książce.